Bluza dziecięca z kapturem: Autism is my Revolution

Poniżej fragmenty wywiadu Mateusza Różańskiego z prof. Tonym Attwoodem To nie autyzm jest problemem, udzielonego podczas konferencji: Autyzm. Ewolucja., opublikowanego na łamach portalu niepełnosprawni.pl w dn. 25.05.2022 (http://www.niepelnosprawni.pl/ledge/x/2010508;jsessionid=8091814B9CB747D071584A8F50A9A2B8)

Jaka ewolucja zaszła w postrzeganiu autyzmu? W tym, jak o nim myślimy i mówimy?

Prof. Tony Attwood: Przede wszystkim autyzm zawsze tu był. Tak samo zawsze były jego pozytywne cechy i problemy, które się z nim wiążą. Tylko kiedyś życie było prostsze. Ludzie w większości żyli w rolniczych społecznościach. W klasztorach. Ta rzeczywistość była prostsza dla osób autystycznych, które często pracowały jako rzemieślnicy, skupione przede wszystkim na swojej produktywności. We współczesnym społeczeństwie, na przykład w szkołach, funkcjonuje się w grupach, socjalizuje się. To jest dużo trudniejsze dla dzieci autystycznych. Dzisiaj wiele z nich odnajdują się w świecie nowych technologii. Autyzm, gdy mu się przyjrzeć, jest odmiennym sposobem postrzegania uczenia się, myślenia i budowania relacji. Sposobem, który może być bardzo kreatywny. Na przykład polska badaczka Maria Curie-Skłodowska miała wiele cech autystycznych i dwie nagrody Nobla. Społeczeństwo od zawsze korzystało na istnieniu osób autystycznych. Jednocześnie tym pozytywnym cechom towarzyszyły problemy z funkcjonowaniem w społeczeństwie.

Jak to jest, że widząc te wszystkie pozytywne strony, jednocześnie postrzegamy autyzm jako wadę i problem?

Problemem nie są osoby autystyczne. Najważniejszym problemem są osoby neurotypowe, który je odrzucają, znęcają się nad nimi, drażnią je i robią im inne straszne rzeczy. Drugim problemem są lęki i emocje. Trzeci to wrażliwość sensoryczna. Sam autyzm nie musi być największym problemem osoby w jej codziennym życiu. Problemem jest odrzucenie i upokorzenie, a także bycie ofiarą znęcania i dokuczania ze strony innych ludzi.

...

Czego potrzebujemy, by dokonała się rewolucja neuroróżnorodności? Czy jest ona w ogóle możliwa?

Sądzę, że to osoby autystyczne same wywołają tę rewolucję. To, co ja nazywam autystycznym głosem, będzie zarzewiem tej zmiany. Osoby autystyczne łączą się, organizują, współpracują ze sobą, stają się siłą. To właśnie ta wspólna praca zmieni to, jak postrzegamy autyzm...

Poniżej fragmenty wywiadu Mateusza Różańskiego z prof. Tonym Attwoodem To nie autyzm jest problemem, udzielonego podczas konferencji: Autyzm. Ewolucja., opublikowanego na łamach portalu niepełnosprawni.pl w dn. 25.05.2022 (http://www.niepelnosprawni.pl/ledge/x/2010508;jsessionid=8091814B9CB747D071584A8F50A9A2B8)

Jaka ewolucja zaszła w postrzeganiu autyzmu? W tym, jak o nim myślimy i mówimy?

Prof. Tony Attwood: Przede wszystkim autyzm zawsze tu był. Tak samo zawsze były jego pozytywne cechy i problemy, które się z nim wiążą. Tylko kiedyś życie było prostsze. Ludzie w większości żyli w rolniczych społecznościach. W klasztorach. Ta rzeczywistość była prostsza dla osób autystycznych, które często pracowały jako rzemieślnicy, skupione przede wszystkim na swojej produktywności. We współczesnym społeczeństwie, na przykład w szkołach, funkcjonuje się w grupach, socjalizuje się. To jest dużo trudniejsze dla dzieci autystycznych. Dzisiaj wiele z nich odnajdują się w świecie nowych technologii. Autyzm, gdy mu się przyjrzeć, jest odmiennym sposobem postrzegania uczenia się, myślenia i budowania relacji. Sposobem, który może być bardzo kreatywny. Na przykład polska badaczka Maria Curie-Skłodowska miała wiele cech autystycznych i dwie nagrody Nobla. Społeczeństwo od zawsze korzystało na istnieniu osób autystycznych. Jednocześnie tym pozytywnym cechom towarzyszyły problemy z funkcjonowaniem w społeczeństwie.

Jak to jest, że widząc te wszystkie pozytywne strony, jednocześnie postrzegamy autyzm jako wadę i problem?

Problemem nie są osoby autystyczne. Najważniejszym problemem są osoby neurotypowe, który je odrzucają, znęcają się nad nimi, drażnią je i robią im inne straszne rzeczy. Drugim problemem są lęki i emocje. Trzeci to wrażliwość sensoryczna. Sam autyzm nie musi być największym problemem osoby w jej codziennym życiu. Problemem jest odrzucenie i upokorzenie, a także bycie ofiarą znęcania i dokuczania ze strony innych ludzi.

...

Czego potrzebujemy, by dokonała się rewolucja neuroróżnorodności? Czy jest ona w ogóle możliwa?

Sądzę, że to osoby autystyczne same wywołają tę rewolucję. To, co ja nazywam autystycznym głosem, będzie zarzewiem tej zmiany. Osoby autystyczne łączą się, organizują, współpracują ze sobą, stają się siłą. To właśnie ta wspólna praca zmieni to, jak postrzegamy autyzm...

Poniżej fragmenty wywiadu Mateusza Różańskiego z prof. Tonym Attwoodem To nie autyzm jest problemem, udzielonego podczas konferencji: Autyzm. Ewolucja., opublikowanego na łamach portalu niepełnosprawni.pl w dn. 25.05.2022 (http://www.niepelnosprawni.pl/ledge/x/2010508;jsessionid=8091814B9CB747D071584A8F50A9A2B8)

Jaka ewolucja zaszła w postrzeganiu autyzmu? W tym, jak o nim myślimy i mówimy?

Prof. Tony Attwood: Przede wszystkim autyzm zawsze tu był. Tak samo zawsze były jego pozytywne cechy i problemy, które się z nim wiążą. Tylko kiedyś życie było prostsze. Ludzie w większości żyli w rolniczych społecznościach. W klasztorach. Ta rzeczywistość była prostsza dla osób autystycznych, które często pracowały jako rzemieślnicy, skupione przede wszystkim na swojej produktywności. We współczesnym społeczeństwie, na przykład w szkołach, funkcjonuje się w grupach, socjalizuje się. To jest dużo trudniejsze dla dzieci autystycznych. Dzisiaj wiele z nich odnajdują się w świecie nowych technologii. Autyzm, gdy mu się przyjrzeć, jest odmiennym sposobem postrzegania uczenia się, myślenia i budowania relacji. Sposobem, który może być bardzo kreatywny. Na przykład polska badaczka Maria Curie-Skłodowska miała wiele cech autystycznych i dwie nagrody Nobla. Społeczeństwo od zawsze korzystało na istnieniu osób autystycznych. Jednocześnie tym pozytywnym cechom towarzyszyły problemy z funkcjonowaniem w społeczeństwie.

Jak to jest, że widząc te wszystkie pozytywne strony, jednocześnie postrzegamy autyzm jako wadę i problem?

Problemem nie są osoby autystyczne. Najważniejszym problemem są osoby neurotypowe, który je odrzucają, znęcają się nad nimi, drażnią je i robią im inne straszne rzeczy. Drugim problemem są lęki i emocje. Trzeci to wrażliwość sensoryczna. Sam autyzm nie musi być największym problemem osoby w jej codziennym życiu. Problemem jest odrzucenie i upokorzenie, a także bycie ofiarą znęcania i dokuczania ze strony innych ludzi.

...

Czego potrzebujemy, by dokonała się rewolucja neuroróżnorodności? Czy jest ona w ogóle możliwa?

Sądzę, że to osoby autystyczne same wywołają tę rewolucję. To, co ja nazywam autystycznym głosem, będzie zarzewiem tej zmiany. Osoby autystyczne łączą się, organizują, współpracują ze sobą, stają się siłą. To właśnie ta wspólna praca zmieni to, jak postrzegamy autyzm...

Poniżej fragmenty wywiadu Mateusza Różańskiego z prof. Tonym Attwoodem To nie autyzm jest problemem, udzielonego podczas konferencji: Autyzm. Ewolucja., opublikowanego na łamach portalu niepełnosprawni.pl w dn. 25.05.2022 (http://www.niepelnosprawni.pl/ledge/x/2010508;jsessionid=8091814B9CB747D071584A8F50A9A2B8)

Jaka ewolucja zaszła w postrzeganiu autyzmu? W tym, jak o nim myślimy i mówimy?

Prof. Tony Attwood: Przede wszystkim autyzm zawsze tu był. Tak samo zawsze były jego pozytywne cechy i problemy, które się z nim wiążą. Tylko kiedyś życie było prostsze. Ludzie w większości żyli w rolniczych społecznościach. W klasztorach. Ta rzeczywistość była prostsza dla osób autystycznych, które często pracowały jako rzemieślnicy, skupione przede wszystkim na swojej produktywności. We współczesnym społeczeństwie, na przykład w szkołach, funkcjonuje się w grupach, socjalizuje się. To jest dużo trudniejsze dla dzieci autystycznych. Dzisiaj wiele z nich odnajdują się w świecie nowych technologii. Autyzm, gdy mu się przyjrzeć, jest odmiennym sposobem postrzegania uczenia się, myślenia i budowania relacji. Sposobem, który może być bardzo kreatywny. Na przykład polska badaczka Maria Curie-Skłodowska miała wiele cech autystycznych i dwie nagrody Nobla. Społeczeństwo od zawsze korzystało na istnieniu osób autystycznych. Jednocześnie tym pozytywnym cechom towarzyszyły problemy z funkcjonowaniem w społeczeństwie.

Jak to jest, że widząc te wszystkie pozytywne strony, jednocześnie postrzegamy autyzm jako wadę i problem?

Problemem nie są osoby autystyczne. Najważniejszym problemem są osoby neurotypowe, który je odrzucają, znęcają się nad nimi, drażnią je i robią im inne straszne rzeczy. Drugim problemem są lęki i emocje. Trzeci to wrażliwość sensoryczna. Sam autyzm nie musi być największym problemem osoby w jej codziennym życiu. Problemem jest odrzucenie i upokorzenie, a także bycie ofiarą znęcania i dokuczania ze strony innych ludzi.

...

Czego potrzebujemy, by dokonała się rewolucja neuroróżnorodności? Czy jest ona w ogóle możliwa?

Sądzę, że to osoby autystyczne same wywołają tę rewolucję. To, co ja nazywam autystycznym głosem, będzie zarzewiem tej zmiany. Osoby autystyczne łączą się, organizują, współpracują ze sobą, stają się siłą. To właśnie ta wspólna praca zmieni to, jak postrzegamy autyzm...